Spaanse produkten

Bananen

Spanje is het enige land in Europa, afgezien van een paar Portugese eilanden, waar bananen (platanas) groeien. Jaarlijks wordt zo’n vierhonderd miljoen kilo bananen geproduceerd in Spanje op de Canarische eilanden. 

Churros

 Churros is een snack gemaakt van gefrituurd tarwedeeg en komt oorspronkelijk uit Spanje. Er zijn 2 soorten churros, de ene is dun en soms geknoopt, de andere is lang en dik. Qua smaak hebben churros wat weg van onze oliebollen. Churros worden meestal gedoopt in warme gesmolten chocolademelk, die wordt ingedikt met maïzena totdat de churros er recht op in kunnen blijven staan. 

Olijfolie

Spanje staat al jaren bovenaan de lijst van olijfolie producerende landen. In Spanje is ongeveer 2,5 miljoen hectare aan olijfboomgaarden te vinden die jaarlijks meer dan 1,36 miljoen ton aan olijven produceren die goed zijn voor zo’n 75 procent van de olijfolieproductie binnen Europa. 85 procent van de Spaanse olijfolie wordt geproduceerd in de regio Andalusië.

Sinaasappels

In de regio Valencia staan enorm veel sinaasappelbomen. Wanneer deze bomen in bloei staan, verspreiden zij een heerlijke geur. Sinaasappels groeien het beste bij een gemiddelde temperatuur van 23 °C. De provincie Valencia is daarom zeer geschikt voor de sinaasappelteelt. Rondom Alzira, Benaguasil en Algemesi zijn uitgestrekte sinaasappelvelden te vinden, maar ook op andere plaatsen worden ze verbouwd.

Naast het feit dat sinaasappels erg lekker zijn, zijn ze ook gezond, omdat ze veel vitamine C bevatten. Daarnaast bevatten sinaasappels vezels, hesperidine (een antioxidant), vitamine B1, calcium en B11 (foliumzuur). Het hele jaar door zijn er sinaasappels. Enkele verschillende types zijn de Naranjas Navelinas, die eind november, december en januari worden geplukt, de Naranjas Navel-lane-late (die in februari, maart, april en begin mei worden geplukt) en de Naranjas Valencia-late, die in april, mei, juni en soms in juli worden geoogst. De plukperiode varieert omdat deze sterk afhankelijk is van de temperatuur. De sinaasappels aan de bomen op straat in de stad zijn niet lekker en hangen er voor de sier.

Horchata

Een typisch drankje uit Valencia is horchata, een melkdrankje dat rijk is aan voedingsstoffen en vitaminen. Het geeft energie en is daarnaast heerlijk verfrissend. Horchata is gemaakt op basis van de chufa, een tigernut die geteeld wordt op grond die voldoet aan bijzondere kenmerken en klimatologische omstandigheden. Om die reden heeft Valencia een speciale Denominación de Orígen voor dit drankje. Horchata wordt geserveerd in speciale Horchatería’s, die je op veel plaatsen in Valencia aantreft, waaronder de Horchatería Catalina in het historische centrum.

Tigernut melk was al bekend in het oude Egypte. Van hieruit verspreidde het zich naar Noord-Afrika en door de islamitische expansie werd de teelt van de chufa ook geïntroduceerd in de regio Valencia. Tegenwoordig wordt de tigernut in 16 dorpen van de Valenciaanse regio l'Horta Nord verbouwd. Rond bijvoorbeeld Alboraya zie je veel van de chufavelden. De chufa wordt geplant tussen april en mei en geoogst tussen november en januari. Na de oogst worden de chufas gewassen en vervolgens in "droogkamers" gezet, zodat het product al zijn kwaliteiten behoudt.

Volgens overlevering werd de naam aan dit drankje gegeven door Jacobus I die een glas van dit drankje kreeg aangeboden door een jonge vrouw. “Qué és això?” (wat is dit?) vroeg Jacobus I en de vrouw antwoordde hem: "És llet" (het is melk). Verrast door de zoete smaak sprak Jacobus I vervolgens: "Això no és llet, això és of, xata" (dit is geen melk, dit is goud (oro), chata).

Wat erg lekker is om bij een horchata te eten zijn fartons, een langwerpig handgemaakt gebakje bedekt met een laagje suiker. Valencianen dopen de fartons in de horchata. 

Turrón

Turrón is een soort noga, dat bestaat uit onder andere honing, suiker, eiwit en amandelen. Het is een typisch Spaanse lekkernij en behoort tot één van de bekendste delicatessen van Spanje. De lekkernij wordt vooral gegeten tijdens kerst en andere feestdagen. Turrón is in Spanje terechtgekomen in de tijd van de Arabische overheersing. Het was destijds kostbaar en zoveel waard dat er zelfs mee werd betaald. Aangezien de ingrediënten redelijk duur zijn wordt gezegd dat vroeger alleen welgestelde zich deze delicatesse konden permitteren en anderen alleen met de feestdagen. Daarom wordt het vooral met Kerst gegeten. Turrón vindt zijn oorsprong in Jijona, een stadje in Alicante, waar ook een turrónmuseum is. In het dorpje Casinos, niet ver van Valencia, gaan de Valencianen massaal turrón inslaan voor de Kerst. Het plaatsje kent een paar straten waar je alleen maar winkels ziet die turrón en ook peladillas, geconfijte amandelen, verkopen.

 Er zijn tientallen soorten turrón, die je kunt onderverdelen in harde turrón (die wordt aangeduid als “turrón duro”) en de zachte versie (“turrón blando”). Bij de harde variant blijven de amandelen heel, terwijl die bij de zachte variant tot een gelei worden gemaakt. Je kunt van alles verwerken in turrón, zoals chocola, kokos, fruit, truffel, hazelnoot en eigeel, waardoor het een beetje naar marsepein gaat smaken. Turrón wordt ook verwerkt in ijs en koekjes.